Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 17 maja 2024
w Esensji w Esensjopedii

Aleksiej Kozłow
‹Lejtnant Suworow›

EKSTRAKT:50%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułLejtnant Suworow
Tytuł oryginalnyЛейтенант Суворов
ReżyseriaAleksiej Kozłow
ZdjęciaWalerij Diegtiariew
Scenariusz
ObsadaAleksander Liapin, Aleksiej Bajdakow, Swietłana Smirnowa-Marcinkiewicz, Siergiej Parszyn, Dmitrij Awierin, Władisław Ryndin, Siergiej Russkin, Siergiej Koczewych
MuzykaMaksim Koszewarow
Rok produkcji2009
Kraj produkcjiRosja
Gatunekdramat, wojenny
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

East Side Story: Wojenko, wojenko, cóżeś ty za pani…
[Aleksiej Kozłow „Lejtnant Suworow” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
« 1 2

Sebastian Chosiński

East Side Story: Wojenko, wojenko, cóżeś ty za pani…
[Aleksiej Kozłow „Lejtnant Suworow” - recenzja]

Rolę tytułową Kozłow powierzył dwudziestotrzyletniemu moskwianinowi Aleksandrowi Liapinowi, absolwentowi wydziału aktorskiego Wszechrosyjskiego Państwowego Instytutu Kinematografii (WGIK), w którym studiował pod okiem samego Aleksieja Batałowa. Na scenie występował już od dwunastego roku życia w prowadzonym przez Ludmiłę Szewczenko studiu teatralnym „Rewerans”. W kinie zadebiutował w 2007 roku, grając główną rolę w nostalgicznym dramacie obyczajowym Karena Szachnazarowa „Utracone imperium”. Co ciekawe, do roli Siergieja Narbiekowa został wybrany spośród ponad dwustu kandydatów. Film spodobał się krytykom, ale – co może dziwić – nie otworzył, przynajmniej jak dotąd, szeroko wrót do kariery Liapinowi. Rola Suworowa była bowiem dopiero drugim jego występem przed kamerą. Nieco bardziej doświadczona jest, grająca Aniutę, młodsza od Aleksandra o rok Swietłana Smirnowa-Marcinkiewicz. Po ukończeniu Sankt-Petersburskiej Państwowej Akademii Sztuk Teatralnych (SPbGATI) zdążyła już zagrać w kilku serialach (między innymi w czwartej serii „Wsiegda gowori wsiegda” Kozłowa) oraz w sensacyjnym obrazie Wiaczesława Sorokina „Trudno byt’ Maczo” (2008). Dopiero na progu kariery jest także urodzony w 1985 roku w Czelabińsku Dmitrij Awierin, czyli filmowy Timocha. Po debiucie w dramacie wojennym Artioma Antonowa „Połumgła” (2005), pojawił się jeszcze w historyczno-sensacyjnym serialu Igora Kalienowa „Siekrietnaja służba Jego Wieliczestwa” (2006) oraz obyczajowym komediodramacie Jurija Mamina „Nie dumaj pro biełych obiezjan” (2008). W dowódcę oddziału SS, z którym żołnierze Suworowa stoczyli śmiertelny bój, wcielił się natomiast Siergiej Koczewych (rocznik 1962), dotychczas grający jedynie typowe „ogonki”, chociażby w „Konwoju PQ-17” (2004) Aleksandra Kotta, „Garpastum” (2005) Aleksieja Giermana (młodszego) oraz „Jesieninie” (2005) Igora Zajcewa. W tym roku pojawił się natomiast w obsadzie interesującego serialu biograficzno-szpiegowskiego Kiryła Kapicy „Legienda ob Olgie”, którego bohaterką jest Olga Czechowa, rosyjska aktorka niemieckiego pochodzenia, która zrobiła wielką karierę w III Rzeszy, stając się ulubienicą samego Hitlera.
Starsze pokolenie aktorskie reprezentują w „Lejtnancie Suworowie” Siergiej Parszyn oraz Siergiej Russkin. Ten pierwszy, który podarował swoją twarz Gieorgijowi Samuchinowi, urodził się w Estonii. Już w szkole brał udział w zajęciach kółka dramatycznego, by później podjąć studia aktorskie w Państwowym Leningradzkim Instytucie Teatru, Muzyki i Kinematografii (LGITMiK), który ukończył w 1973 roku. Zadebiutował w filmowej baśni Anatolija Granika „Umnyje wieszczi” (1973), w latach 90. zagrał między innymi w amerykańskiej wersji „Anny Kareniny” (1997) Bernarda Rose’a oraz bardzo popularnym w Rosji sensacyjnym serialu „Ulicy razbitych fonariej” (1998). W ostatnich latach można go było zobaczyć w dramacie sportowym „Boj s tienju” (2004) Aleksieja Sidorowa, opartym na prozie Antona Czechowa „Raginie” (2004) Kiryła Sieriebriennikowa oraz w opowiadającym o schyłku carskiej Rosji serialu historycznym Władimira Chotinienki „Upadek imperium” (2005). Russkin natomiast, czyli filmowy sekretarz Nikołaj Pietrowicz, urodził się w 1955 roku w Legnicy. Jego ojciec pragnął, aby syn zdobył porządny fach, dlatego też posłał go do Leningradzkiego Instytutu Budowy Okrętów; Siergiej jednak równocześnie podjął studia w LGITMiK-u. Obie uczelnie ukończył w 1981 roku. Mając wybór, zdecydował się na aktorstwo. Uznanie zdobył w latach 90., pojawiając się między innymi w kultowej komedii Aleksandra Rogożkina „Osobliwości narodowego polowania” (1995) oraz w politycznym komediodramacie Aleksieja Giermana „Chrustaliow, samochód!” (1998). Niedawno natomiast zagrał drugoplanowe role w historycznych superprodukcjach „Aleksander. Bitwa nad Newą” (2008) Igora Kalienowa i „Taras Bulba” (2009) Władimira Bortki oraz w obyczajowo-sensacyjnym serialu Włada Furmana „Terroristka Iwanowa” (2009).
Wojenna trylogia Aleksieja Kozłowa nie jest szczytem możliwości tego reżysera. Mając do dyspozycji większy budżet, zapewne dopieściłby każdy z filmów od strony technicznej, być może zatrudniłby także lepszych – a już na pewno bardziej znanych – aktorów. Mimo to i tak dzieła petersburskiego studia „Feniks” powinny spodobać się tym, którzy w Polsce nie pogardzili „Tajemnicą twierdzy szyfrów” i „Czasem honoru”. Smutne jednak jest to, że produkcje uchodzące w naszym kraju za spektakularne, w Rosji zostałyby uznane co najwyżej za przeciętne.
koniec
« 1 2
9 sierpnia 2009

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Niedożywiony szkielet
Jarosław Loretz

27 V 2023

Sądząc ze „Zjadacza kości”, twórcy z początku XXI wieku uważali, że sensowne pomysły na horrory już się wyczerpały i trzeba kleić fabułę z wiórków kokosowych i szklanych paciorków.

więcej »

Młodzi w łodzi (gwiezdnej)
Jarosław Loretz

28 II 2023

A gdyby tak przenieść młodzieżową dystopię w kosmos…? Tak oto powstał film „Voyagers”.

więcej »

Bohater na przekór
Sebastian Chosiński

2 VI 2022

„Cudak” – drugi z trzech obrazów powstałych w ramach projektu „Kto ratuje jedno życie, ten ratuje cały świat” – wyreżyserowała Anna Kazejak. To jej pierwsze dzieło, które opowiada o wojennej przeszłości Polski. Jeśli ktoś obawiał się, że autorka specjalizująca się w filmach i serialach o współczesności nie poradzi sobie z tematyką Zagłady, może odetchnąć z ulgą!

więcej »

Polecamy

Nurkujący kopytny

Z filmu wyjęte:

Nurkujący kopytny
— Jarosław Loretz

Latająca rybka
— Jarosław Loretz

Android starszej daty
— Jarosław Loretz

Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.