Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 4 maja 2024
w Esensji w Esensjopedii

Sarik Andreasian
‹Romans biurowy. Nasze czasy›

EKSTRAKT:30%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułRomans biurowy. Nasze czasy
Tytuł oryginalnyСлужебный роман. Наше время
ReżyseriaSarik Andreasian
ZdjęciaPiotr Bratierski
Scenariusz
ObsadaWładimir Zielienski, Swietłana Chodczenkowa, Marat Baszarow, Paweł Wolia, Iwan Ochłobystin, Nikołaj Kowbas, Anastazja Zaworotniuk
MuzykaAleksandr Wartanow, Artaszes Andreasian
Rok produkcji2011
Kraj produkcjiRosja
Czas trwania90 min
Gatunekkomedia
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

East Side Story: O tempora, o mores!
[Sarik Andreasian „Romans biurowy. Nasze czasy” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
« 1 2

Sebastian Chosiński

East Side Story: O tempora, o mores!
[Sarik Andreasian „Romans biurowy. Nasze czasy” - recenzja]

Grający Anatolija Nowosilcowa trzydziestotrzyletni Władimir Zielienski urodził się w Krzywym Rogu na wschodzie Ukrainy. I chociaż ukończył studia prawnicze w miejscowej filii Uniwersytetu Kijowskiego, nie poświęcił się zacnemu zawodowi adwokata bądź sędziego; został artystą estradowym i kabareciarzem, a w końcu również – aktorem filmowym. W 2003 roku był współtwórcą kompanii „Kwartał 95”, później dodatkowo trafił jeszcze do stacji telewizyjnej „Inter”, w której zarządzie dzisiaj zasiada. Jego debiutem filmowym był występ w czteroodcinkowej komedii miłosnej Olega Fiałko „Casanova mimo woli” (2004); potem pojawił się jeszcze między innymi w serialach obyczajowych „Razrieszytie wojti” (2004) oraz „Akademia milicyjna” (2006). Chętnie występuje również w musicalach – vide „Trzej muszkieterowie” (2005) Tiny Barkałajej, „Oczien’ nowogodnieje kino” (2007) Romana Butowskiego bądź też „Jak kozacy…” (2009) Igora Iwanowa. Jednak prawdziwa popularność w krajach rosyjskojęzycznych stała się udziałem Zielienskiego dopiero po występach w komediach romantycznych Mariusa Wajsberga – dwóch częściach „Miłości w wielkim mieście” (2009-2010) oraz „Cherchez la femme” (2010).
Nie mniej znaną od Ukraińca postacią jest w Rosji również młodsza od niego o pięć lat, moskwianka od urodzenia, Swietłana Chodczenkowa. Od końca lat 90. XX wieku pracowała jako modelka, w związku z tym przez pół roku mieszkała nawet w Japonii. Po ukończeniu studiów aktorskich w Wyższej Szkole Teatralnej imienia Borisa Szczukina szansę debiutu filmowego dał jej legendarny reżyser Stanisław Goworuchin, który obsadził Chodczenkową w głównej roli w głośnym melodramacie „Pobłogosławcie kobietę” (2003). Dwa lata później aktorka pojawiła się na planie jego kolejnego obrazu – dramatu politycznego „Nie chlebem jedynym” – co dało asumpt do plotek na temat ich romansu. Goworuchin, co prawda, dementował doniesienia prasy bulwarowej, ale chyba mało kto mu wierzył. Urokowi Swietłany szybko ulegli też inni reżyserzy. Paweł Sanajew obsadził ją w młodzieżowym melodramacie „Zerowy kilometr” (2007), a Waldemar Krzystek zaprosił do Polski na plan „Małej Moskwy” (2008), gdzie wcieliła się w kradnącą serce polskiemu żołnierzowi Wierę Swietłową. Ostatnio Chodczenkowa stała się natomiast etatową partnerką Zielienskiego w filmach Wajsberga.
Olgę Ryżową, koleżankę Nowosilcowa z biura, zagrała Anastazja Zaworotniuk (rocznik 1971) – rodem z nadwołżańskiego Astrachania. Jako że jej matka była aktorką, Nastia od najmłodszych lat spędzała czas za teatralnymi kulisami. Pierwszy występ przed kamerą zaliczyła mając dwadzieścia jeden lat – w dramacie „Maszeńka” Tamary Pawliuczenko, który był adaptacją jednej z emigracyjnych powieści Vladimira Nabokova. Cztery lata temu, pojawiając się w „Kodzie apokalipsy” Wadima Szmieliewa, spróbowała swych sił w klasycznym kinie akcji; później dała się jeszcze namówić na rolę w przygodowym „Artefakcie” (2009) Andrieja Sokołowa, który miał spore szanse stać się wielkim kinowym hitem, a przeszedł w zasadzie bez echa. Na drugim planie pojawiają się w nowej wersji „Romansu biurowego” aktorzy znani i uznani. Wystarczy wspomnieć Marata Baszarowa („72 metry”, „Rok 1612”, „Panowie oficerowie: Ratujcie Imperatora”, „Nowa Ziemia”, „Julka”, „Pasażerka”), czyli filmowego Jurija Samochwałowa, jak również Iwana Ochłobystina („Paragraf 78”, „Spisek”, „Car”, „Dom Słońca”), Pawła Wolię („Pocałuj przez ścianę”) czy Michaiła Pawlika („Rosja 88”, „Twierdza brzeska”).
Głównym scenarzystą filmu był Nikołaj Kowbas (rocznik 1966), pojawiający się w nim zresztą w epizodycznej rólce ochroniarza. Karierę zaczynał jednak jako aktor (po stołecznym Państwowym Instytucie Sztuk Teatralnych), dopiero później został scenarzystą („Marszrut” Władimira Fatjanowa, 2007) i reżyserem (kilka odcinków serialu obyczajowego „Doczki-matieri” z 2007 roku). W roli operatora wystąpił trzydziestoletni Piotr Bratierski, absolwent najpierw Moskiewskiego Uniwersytetu Lotniczo-Technologicznego (2002), a dopiero później branżowej London Film School (2005). Zadebiutował podczas pracy nad obyczajowym serialem Reza Gigineiszwilego „9 miesięcy” (2006); Sarika Andreasiana poznał natomiast na planie komedii „Łopuchi” (2009). W ścieżce dźwiękowej wykorzystano głównie piosenki popowe (zarówno rosyjskie, jak i zachodnie); fragmenty ilustracyjne wyszły zaś spod pióra młodych kompozytorów Aleksandra Wartanowa i – ukrywającego się pod pseudonimem Dr. Tash – Artaszesa Andreasiana (zbieżność nazwisk z reżyserem na pewno nie jest przypadkowa).
koniec
« 1 2
24 kwietnia 2011

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Klasyka kina radzieckiego: Gdy miłość szczęścia nie daje…
Sebastian Chosiński

1 V 2024

W trzecim odcinku tadżyckiego miniserialu „Człowiek zmienia skórę” Bensiona Kimiagarowa doszło do fabularnego przesilenia. Wszystko, co mogło posypać się na budowie kanału – to się posypało. W czwartej odsłonie opowieści bohaterowie starają się więc przede wszystkim poskładać w jedno to, co jeszcze nadaje się do naprawienia – reputację, związek, plan do wykonania.

więcej »

Fallout: Odc. 5. Szczerość nie zawsze popłaca
Marcin Mroziuk

29 IV 2024

Brak Maximusa w poprzednim odcinku zostaje nam w znacznym stopniu zrekompensowany, bo teraz możemy obserwować jego perypetie z naprawdę dużym zainteresowaniem. Z kolei sporo do myślenia dają kolejne odkrycia, których Norm dokonuje w Kryptach 32 i 33.

więcej »

East Side Story: Ucz się (nieistniejących) języków!
Sebastian Chosiński

28 IV 2024

W czasie eksterminacji Żydów w czasie drugiej wojny światowej zdarzały się niezwykłe epizody, dzięki którym ludzie przeznaczeni na śmierć przeżywali. Czasami decydował o tym zwykły przypadek, niekiedy świadoma pomoc innych, to znów spryt i inteligencja ofiary. W przypadku „Poufnych lekcji perskiego” mamy do czynienia z każdym z tych elementów. Nie bez znaczenia jest fakt, że reżyserem filmu jest pochodzący z Ukrainy Żyd Wadim Perelman.

więcej »

Polecamy

Android starszej daty

Z filmu wyjęte:

Android starszej daty
— Jarosław Loretz

Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Z tego cyklu

Ucz się (nieistniejących) języków!
— Sebastian Chosiński

Czy można mieć nadzieję w Piekle?
— Sebastian Chosiński

Wielkie bohaterstwo małych ludzi
— Sebastian Chosiński

Gdy rzeczywistość zastępuje fikcję
— Sebastian Chosiński

Dwie siostry i pamięć o matce
— Sebastian Chosiński

W poszukiwaniu straconego życia
— Sebastian Chosiński

Azerski „bękart wojny”
— Sebastian Chosiński

Za nieswoją ojczyznę
— Sebastian Chosiński

Od miłości do nienawiści
— Sebastian Chosiński

By państwo rosło w siłę, a obywatele czuli się bezpieczniej
— Sebastian Chosiński

Tegoż twórcy

Czikatiło – sezon 2: Odc. 1. Rozpruwacz na wolności
— Sebastian Chosiński

Czikatiło: Odc. 8. Koniec koszmaru
— Sebastian Chosiński

Czikatiło: Odc. 7. Na ostatnią prostą
— Sebastian Chosiński

Czikatiło: Odc. 6. O krok
— Sebastian Chosiński

Czikatiło: Odc. 5. Narodziny bestii
— Sebastian Chosiński

Czikatiło: Odc. 4. Przekraczanie granic
— Sebastian Chosiński

Czikatiło: Odc. 3. Pod coraz większą presją
— Sebastian Chosiński

Czikatiło: Odc. 2. Wszystkim na rękę
— Sebastian Chosiński

Czikatiło: Odc.1. Rzeźnik z Rostowa
— Sebastian Chosiński

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.