Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.
Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.
|
Niekoniecznie jasno pisane: Superheroizm psychodeliczny
Najsłynniejszą superbohaterską grupą mutantów Marvela od zawsze była i jest X-Men. Tego nikt nie podważa, w końcu Chris Claremont (ale nie tylko) wywindował pod koniec dwudziestego wieku popularność Cyclopsa i spółki na poziom niespotykany. Ale oprócz X-Men istniały i istnieją też inne grupy – dziś zajrzymy do najlepszego okresu jednej z nich, drugiej po X-Men według chronologii założenia. Poznajmy Nowych Mutantów z czasów, gdy rysował ich sam Bill Sienkiewicz.
Reacher: Sez. 2. odc. 1. Specjalna grupa śledcza na celowniku
Twórcy serialu nie zdecydowali się na ekranizowanie powieści Lee Childa po kolei, gdyż drugi sezon przedstawia wydarzenia z jedenastej w cyklu „Elity zabójców”. Niewątpliwą zaletą tego rozwiązania – oprócz atrakcyjnej sensacyjnej fabuły – jest zaś możliwość lepszego poznania przez widzów przeszłości Jacka Reachera.
Niedzielny krytyk komiksów: Można się nią ogolić!
Historia z przygodami pirackimi jest swoistą ciekawostką w dorobku Szarloty Pawel. Artystce kilkukrotnie zdarzyło się tworzyć od nowa swoje historie, ale w przypadku tej opowieści wygląda na to, że były to aż trzy podejścia. W tym tekście skupię się na ostatniej odsłonie, tej z przełomu lat 1982-83, wskazując jednocześnie co ciekawsze różnice w stosunku do wcześniejszych wersji oraz pozwolę sobie na kilka dygresji.
W krainie Wojennego Młota: Luty 2024
Mimo dodatkowego dnia tegoroczny luty nie obfitował w nadmiar warhammerowych nowinek.
Oblicza strachu
Jak pisać o końcu świata, gdy wszystko wokół nas się rozpada? Można tak jak Eugenia Kuzniecowa, której znakomita powieść „Drabina” została książką roku 2023 w Ukrainie.
Kulawe konie: Sez. 3. odc. 6. Prawda jak oliwa zawsze na wierzch wypływa
Po raz kolejny mamy okazję się przekonać, że chociaż agenci ze Slough House pod wieloma względami może nie dorównują kolegom z Regent’s Park, to nie sposób odmówić im pomysłowości, odwagi i waleczności (nawet jeśli cechy te nie rozkładają się równomiernie w ich grupie). Nie możemy mieć natomiast pewności, czy porażka Ingrid Tearney spowoduje, że w MI5 rzeczywiście nastąpią zmiany na lepsze.
PRL w kryminale: Femme fatale za kierownicą
„Zaczęło się w Zakopanem” to pierwsza – z dotychczas znanych – gazetowa „powieść milicyjna” Pawła Borysa Henelta, która nie ukazała się na łamach „Słowa Powszechnego”. I pierwsza, w której jako główny bohater nie pojawia się Wiktor Zaruba, chociaż nie brakuje w niej jego najbliższych współpracowników. Pod nieobecność majora na najważniejszego funkcjonariusza MO wyrasta porucznik Zbigniew Madej.
– kanał informacyjny ogólny [pomoc…] – kanał informacyjny działu [więcej…] – kanał informacyjny blogu
muzyczneTu miejsce na labirynt…: Usłyszeć… zrozumieć i… umrzeć?
– Sebastian Chosiński
(Mats Gustafsson & NU Ensemble „Hidros 8 – Heal”)
27 XII 2022
Tu miejsce na labirynt…: Od awangardy do progresywnego fusion
– Sebastian Chosiński
(Hedvig Mollestad, Trondheim Jazz Orchestra „Maternity Beat”)
22 XII 2022
Tu miejsce na labirynt…: Folkowe mroki, kosmiczne energie
– Sebastian Chosiński
(Alwanzatar „Kosmisk skrekk”)
15 XII 2022
Tu miejsce na labirynt…: Norwegia pachnąca magią
– Sebastian Chosiński
(Jordsjø „Jord Session”)
13 XII 2022
Tu miejsce na labirynt…: Przerazić się i pięknie… umrzeć!
– Sebastian Chosiński
(Claudio Simonetti’s Goblin „Suspiria (Prog Rock Version) – 45th Anniversary”)
8 XII 2022
Tu miejsce na labirynt…: Ponad i pomiędzy światami
– Sebastian Chosiński
(Tadeusz Sudnik, Krzysztof Majchrzak, India Czajkowska „Triangle”)
6 XII 2022
Tu miejsce na labirynt…: „Drewniani” muzykanci z Bremy
– Sebastian Chosiński
(Tomasz Stańko Quintet „Wooden Music I”)
1 XII 2022
Tu miejsce na labirynt…: Tomasz Stańko byłby – jak sądzę – usatysfakcjonowany
– Sebastian Chosiński
(Anne Efternøler, Lige Børn „Anne Efternøler & Lige Børn”)
29 XI 2022
Tu miejsce na labirynt…: Jak Turcja długa i szeroka…
– Sebastian Chosiński
(Derya Yıldırım, Grup Şimşek „Dost 2”)
24 XI 2022
Tu miejsce na labirynt…: Szczęście jesienną porą
– Sebastian Chosiński
(RGG „Endorfina”)
22 XI 2022
Tu miejsce na labirynt…: Blues, hard i… SBB
– Sebastian Chosiński
(SBB „Live Cuts. Ostrava 2002”)
17 XI 2022
Tu miejsce na labirynt…: Odszedł, choć pozostanie na zawsze
– Sebastian Chosiński
(Nik Turner „I Do What I Like”)
15 XI 2022
Tu miejsce na labirynt…: Swing, post-bop i fusion w wersji orkiestrowej
– Sebastian Chosiński
(Fredrik Lundin, Odense Jazz Orchestra „It Takes All Kinds to Make a World”)
10 XI 2022
Tu miejsce na labirynt…: Maszyna, której nic nie jest w stanie zatrzymać
– Sebastian Chosiński
(SBB „Live Cuts. Enger 1977”)
8 XI 2022
Tu miejsce na labirynt…: Żydowska kontemplacja i polska improwizacja
– Sebastian Chosiński
(Ślina, Mikołaj Trzaska „Ślina Trzaska”)
3 XI 2022
Tu miejsce na labirynt…: Transcendentalne aforyzmy muzyczne
– Sebastian Chosiński
(John Zorn, Chaos Magick „Multiplicities, Vol. 1 – A Repository of Non-Existent Objects”)
1 XI 2022
Tu miejsce na labirynt…: Wśród magicznych istot w Alpach
– Sebastian Chosiński
(Piotr Damasiewicz, Kuba Wójcik „Diavolezza”)
27 X 2022
Tu miejsce na labirynt…: Mrok nad Orionteatern
– Sebastian Chosiński
(Fire!, Stephen O’Malley, David Sandström „Requiēs”)
25 X 2022
Tu miejsce na labirynt…: Bez reguł, ale z przesłaniem
– Sebastian Chosiński
(Hexabit „Unrulers”)
20 X 2022
Tu miejsce na labirynt…: Wszechświat poddany hipnozie
– Sebastian Chosiński
(Titan to Tachyons „Vonals”)
18 X 2022
Tu miejsce na labirynt…: Subtelny Gustav, stonowany Reine
– Sebastian Chosiński
(Dungen „En är för mycket och tusen aldrig nog”)
11 X 2022
Tu miejsce na labirynt…: Psychodeliczny android na tropie
– Sebastian Chosiński
(O-Mandroid „Live Experimental Modification”)
6 X 2022
Tu miejsce na labirynt…: W oczekiwaniu na… pierwszy śnieg
– Sebastian Chosiński
(Mythic Sunship „Light / Flux”)
4 X 2022
Tu miejsce na labirynt…: Jeden z tych dni, które przechodzą do historii
– Sebastian Chosiński
(Ahanes „Petrichor”)
27 IX 2022
Tu miejsce na labirynt…: Uwolnione pragnienia płatają figle
– Sebastian Chosiński
(Acid Mothers Temple & Infinity Rising Zero „Free My Infinity Desire”)
22 IX 2022
Tu miejsce na labirynt…: Lewitowanie… orbitowanie…
– Sebastian Chosiński
(Acid Mothers Temple „Levitation Sessions”)
20 IX 2022
Tu miejsce na labirynt…: Wiśniowa nalewka w sosie patagońskim
– Sebastian Chosiński
(Acid Mothers Reynols „Vol. 2”)
15 IX 2022
Tu miejsce na labirynt…: Jak zasadzić wiśnię na szczytach Andów
– Sebastian Chosiński
(Acid Mothers Reynols „Vol. 1”)
13 IX 2022
Tu miejsce na labirynt…: Ślepy egocentryk usłyszał głosy
– Sebastian Chosiński
(Kalle Wallner „Voices”)
8 IX 2022
Tu miejsce na labirynt…: Gwiezdne dziecko po osiemdziesiątce
– Sebastian Chosiński
(Nik Turner, The Trance Dimensionals „Synchronicity”)
30 VIII 2022
Turning Point
– Adam Forkelid
Ghosted II
– Oren Ambarchi, Johan Berthling, Andreas Werliin
Live in Paris 1973
– Can
The Death of Kalypso
– Angles & Elle-Kari Sander with Strings
[100%]
Polymelomodus
– Gustav Brom Orchestra
[90%]
Path
– Mathias Landæus
[90%]
As Time Passes
– Arild Andersen, Daniel Sommer, Rob Luft
[80%]
Mythical River
– Elephant9
[80%]
Tu miejsce na labirynt…: Już nie tacy „young”, ale z większym „powerem”
– Sebastian Chosiński
Promocja: Porównanie wymagań systemowych pomiędzy wersją PC a konsolową gry Wiedźmin 3
Promocja: Z ekranu komputera na dywan – najlepsze LEGO dla graczy
Promocja: Przebarwienia na twarzy - jak sobie z nimi radzić?
Promocja: Lajki na Facebooku - odkryj siłę interakcji
Clouds
– Randi Pontoppidan, Martin Fabricius
The Night is the Night
– Rotem Geffen
Infinite Reflections
– Uniri
Better
– Tomasz Dąbrowski & The Individual Beings
Path
– Mathias Landæus
