Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 3 maja 2024
w Esensji w Esensjopedii

Aleksandr Mitta
‹Chagall – Malewicz›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułChagall – Malewicz
Tytuł oryginalnyШагал – Малевич
ReżyseriaAleksandr Mitta
ZdjęciaSiergiej Maczilski
Scenariusz
ObsadaLeonid Biczewicz, Kristina Sznajderman, Anatolij Biełyj, Siemion Szkalikow, Dmitrij Astrachan, Aleksiej Owsiannikow, Jasza Lewda, Gieorgij Łojko, Roman Szaliapin, Aleksandra Żurawliowa, Anna Cukanowa-Kott, Wiaczesław Jewłantjew, Artur Wacha, Kirył Uljanow
MuzykaAleksiej Ajgi
Rok produkcji2013
Kraj produkcjiBiałoruś, Rosja
Czas trwania122 miny
Gatunekbiograficzny, dramat, historyczny
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

East Side Story: Wojna na idee i obrazy
[Aleksandr Mitta „Chagall – Malewicz” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
« 1 2

Sebastian Chosiński

East Side Story: Wojna na idee i obrazy
[Aleksandr Mitta „Chagall – Malewicz” - recenzja]

Ten moment jest kluczowym dla filmu. Pojawienie się Malewicza wywołuje bowiem masę perturbacji, które prowadzą do coraz tragiczniejszych zdarzeń. Artyści zostają w bolesny sposób zmuszeni do zejścia na ziemię, z kolei życie wokół staje się coraz bardziej abstrakcyjne. Chagallowi z trudem przychodzi zrozumienie zachodzących w Rosji zmian, znacznie lepiej radzi sobie z tym Malewicz, który na wzór włoskich futurystów stara się zaprząc sztukę do służby władzy. Wtedy jeszcze było to możliwe, co świetnie obrazuje farsowa scena z przejeżdżającym przez Witebsk w drodze na front polski Lwem Trockim. Ale z czasem wszystkim przestaje być do śmiechu. Naum, wciąż kochający Bellę, postanawia powalczyć o ukochaną; dołki pod jej mężem zaczyna kopać również Malewicz, pragnący przejąć akademię. Od tego momentu Mitta coraz częściej ucieka w świat fantasmagoryczny, rodem z awangardowych dzieł Chagalla. Dzięki temu grozę tamtych czasów może pokazać widzowi w sposób lekko stonowany, jak w krzywym zwierciadle. Inna sprawa, czy zabieg ten jest w pełni udany. W każdym razie można Aleksandra Naumowicza zrozumieć; prawdopodobnie zależało mu na tym, aby zaprezentowany nazbyt wyraziście terror bolszewicki nie zepchnął w finale na plan dalszy postaci głównego bohatera. Wszak miał to być film o Chagallu (i Malewiczu), a nie fanatycznych „uczniach Dzierżyńskiego”. Nie oznacza to jednak, że wcale nie widzimy na ekranie dziejącego się wówczas w Rosji koszmaru; jest on jedynie przefiltrowany przez artystyczną wyobraźnię obu malarzy. Podobnie jak w znakomitym „Półtora pokoju, czyli Sentymentalna podróż do ojczyzny” (2009) Andrieja Chrżanowskiego, gdzie epokę Związku Radzieckiego sportretowano – w mocno eksperymentalny, zbliżony do „Chagalla – Malewicza” sposób – przez pryzmat twórczości literackiej Josifa Brodskiego.
W roli Chagalla Aleksandr Naumowicz obsadził wschodzącą gwiazdę kina rosyjskiego, trzydziestoletniego Leonida Biczewicza („Ładunek 200”, „Morfina”, „Dziewczyna i śmierć”); Malewicza zagrał Anatolij Biełyj („Stalowy motyl”, „1812. Ballada ułańska”, „Metro”). Bella, żona Marka, ma z kolei twarz, urodzonej w Wiedniu, Kristiny Sznajderman, dziennikarki z zawodu, która po nauce aktorstwa w Anglii przed dwoma laty została studentką moskiewskiej Rosyjskiej Akademii Sztuk Teatralnych (RATI). Niewielkie doświadczenie ma także, grający Nauma, Siemion Szkalikow, absolwent stołecznej Wyższej Szkoły Teatralnej imienia Michaiła Szczepkina, który do tej pory główne role dostawał jedynie w serialach: kryminalnym „Departamencie” (2013) oraz wojenno-szpiegowskim „Kurierze specjalnego znaczenia” (2013). W rolach drugoplanowych na ekranie pojawiają się natomiast między innymi: Dmitrij Astrachan („Wysocki”, „Dzieciaki”) jako rebe Ajzyk, piętnastoletni Jakow Lewda („Zdrada”) w roli jego syna Lowy, Aleksiej Owsiannikow („Podróż autostopem”, „Mój chłopak – Anioł”) jako czekista Żelezniak (prawa ręka Nauma), Anna Cukanowa-Kott („Dom Słońca”, „Mroczny świat: Równowaga ”) w roli Niny, przyjaciółki Belli.
Dobierając ekipę realizatorską, Mitta zadbał o to, aby mieć u swego boku ludzi sprawdzonych. Za kamerą – w roli operatora – stanął więc Siergiej Maczilski, znany niekoniecznie z kosztownych superprodukcji, ale za to filmów, w których niezwykle istotny był klimat, jak chociażby „Nasi” (2004) i „Człowiek w oknie” (2009) Dmitrija Mieschijewa czy „Ten, który gasi światło” (2008) Andrieja Libensona. Ścieżka dźwiękowa wyszła natomiast spod ręki niezwykle cenionego w Rosji Aleksieja Ajgiego, lidera zespołu 4’33’’, mającego na koncie – oprócz regularnych albumów swojej kapeli – również soundtracki do takich produkcji, jak „Doktor Ragin” (2004) Kiryła Sieriebriennikowa, „Dzikie pole” (2008) Michaiła Kałatoziszwilego, „Orda” (2012) Andrieja Proszkina oraz „Dubrowski” (2014) Aleksandra Wartanowa i Kiryła Michanowskiego. Ciekawostką są pojawiające się w filmie piosenki skomponowanego przez Ajgiego (do słów jego żony Natalii), a zaśpiewane przez grającą Bellę Kristinę Sznajderman. W fabułę wpleciona jest radosna pieśń weselna „Mazel tow”, natomiast napisom końcowym towarzyszy wpadająca w ucho, rockowo-folkowa, gitarowa ballada „Gwiazda Chagalla”.
koniec
« 1 2
31 sierpnia 2014

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Klasyka kina radzieckiego: Gdy miłość szczęścia nie daje…
Sebastian Chosiński

1 V 2024

W trzecim odcinku tadżyckiego miniserialu „Człowiek zmienia skórę” Bensiona Kimiagarowa doszło do fabularnego przesilenia. Wszystko, co mogło posypać się na budowie kanału – to się posypało. W czwartej odsłonie opowieści bohaterowie starają się więc przede wszystkim poskładać w jedno to, co jeszcze nadaje się do naprawienia – reputację, związek, plan do wykonania.

więcej »

Fallout: Odc. 5. Szczerość nie zawsze popłaca
Marcin Mroziuk

29 IV 2024

Brak Maximusa w poprzednim odcinku zostaje nam w znacznym stopniu zrekompensowany, bo teraz możemy obserwować jego perypetie z naprawdę dużym zainteresowaniem. Z kolei sporo do myślenia dają kolejne odkrycia, których Norm dokonuje w Kryptach 32 i 33.

więcej »

East Side Story: Ucz się (nieistniejących) języków!
Sebastian Chosiński

28 IV 2024

W czasie eksterminacji Żydów w czasie drugiej wojny światowej zdarzały się niezwykłe epizody, dzięki którym ludzie przeznaczeni na śmierć przeżywali. Czasami decydował o tym zwykły przypadek, niekiedy świadoma pomoc innych, to znów spryt i inteligencja ofiary. W przypadku „Poufnych lekcji perskiego” mamy do czynienia z każdym z tych elementów. Nie bez znaczenia jest fakt, że reżyserem filmu jest pochodzący z Ukrainy Żyd Wadim Perelman.

więcej »

Polecamy

Android starszej daty

Z filmu wyjęte:

Android starszej daty
— Jarosław Loretz

Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.